
Yutulmuş, insanın ve doğanın döngüselliği üzerine oluşturulmuş bir anlatı olarak şekilleniyor. Yutan ve yutulan metaforları, döngü halinde birbirinden beslenen ve böylece yenilenen bir varlığa benzetiliyor. Etken ve edilgen roller yer değiştirerek hiyerarşisi tahmin edilemeyen bir hareketle, yerine alt üst olmuş, biraz karanlık ama içinde parıltılı hazineler saklayan, zamandan ve tanıdığımız gerçeklikten bağımsız bir evren bırakıyor.