Çağdaş Fotoğrafçılar Klasik Kİtapların Kapaklarını Fotoğrafladı

Can Klasikleri arasından seçilen 20 kitap, Türkiye’den 20 çağdaş fotoğraf sanatçısıyla eşleştirildi. Fotoğrafçılar bu klasikleri yorumladı, kitapların kapaklarında bu fotoğraflar kullanıldı. Can Yayınları Çerçeveletilecek Kitaplar ismiyle yayınladığı kitap serisiyle klasik metinlerin günümüzde de yaşadığını ve günümüz sanatçılarına da esin kaynağı olabileceğini gösteren bir dizi yaratmayı amaçlamış. 

Kapaklardaki fotoğraflar; Ali Taptık, Aslı Narin, Dilara Arısoy, Ege Kanar, Ekin Özbiçer, Görkem Ergun, Hasan Deniz, İrem Sözen, Laleper Aytek, Cevahir Akbaş, Metehan Özcan, Okan Bayülgen, Onur Girit, Orhan Cem Çetin, Özgür Atlagan,Selim Sume, Sevim Sancaktar, Silva Bingaz, Sinem Dişli, Yusuf Sevinçli 'ye tasarımları ise Utku Lomlu'ya ait.

Dizide yer alan kitaplar; Babalar ve Oğullar, Beyaz Geceler, Büyük Umutlar, Çılgın Kalabalıktan Uzak, De Profundis, Emma, Frankenstein, Genç Werther’in Acıları, Goriot Baba, Karamazov Kardeşler, Karanlığın Yüreği ve Komünist Manifesto, Michael Kohlhaas, Nedir Gene Deli Gönlünü Çelen, Notre Dame’in Kamburu, Prens, Savaş ve Barış, Vahşetin Çağrısı, Yeraltından Notlar ve Zamanımızın Bir Kahramanı.

Ayrıca proje için bir de video hazırlanmış

Kaynak:https://bigumigu.com

Suriyeli Mültecilerin Foto Hikayesi:Misafir

Kerem Yücel'in fotoğrafladığı Serdar Korucu'nun metinlerini yazdığı Suriyeli mültecilerin yeni hayatlarını gözler önüne seren bir fotoğraf kitabı Misafir

"İki oğlumuz da Suriye'de üniversiteyi kazanmak için çok uğraştı. Biri makine diğeri uçak mühendisi olacaktı. Savaş nedeniyle okullarını bıraktılar. Şimdi gündüzleri AVM'de çalışıyorlar. Geceleri ise üniversitedeler. Eğitim için değil. Temizlik yapıyorlar."

"O güne kadar Suriye'den kaçanlara mesafem bir fotoğrafçı olarak otele döndüğümde bitiyordu. Yağmur, çamur... ama sonrasında sıcak bir kahve, sıcak bir duş ve otel odası. Benden istenen, hikâyeleri ve yaşananları fotoğraflamamdı. Fakat o gün çamurun içinde çuvalın üzerine üç tane koliyi koymuş çekmeye çalışan on yaşlarında bir çocuk gördüm. Fotoğraf makinemi bırakıp kolilerden ikisini ben yüklendim. Onunla birlikte sığındıkları eve kadar çamurun içinde ve uzunca bir yolu yürüdüm. Bir ev bile diyemeyeceğim kerpiçten binanın kömürlüğünde bekleyen insanların yanına vardık. Dağ gibi bir adam yardım paketini görünce ağlamamak için kendini zor tuttu ve eridikçe eridi. O gün benim fotoğrafçılığımın otel odasına dönene kadar bitmediğini anladım. Benim fotoğrafçılığım her biri bana umutlarını ve hayallerini anlatıncaya kadar ve benim kim olduğumu, nereden geldiğimi ve onlardan ne alıp ne verebileceğimi öğreninceye kadar devam edecekti."