Çerkes Karadağ “Naturlife” ile Fotoistanbul’da.

'Naturlife'', her bir ayrıntısı içinde yaşadığımız doğanın bir parçası olan ve tümüyle tabiat içinde ve tabiatın parçalarından oluşturulan kompozisyonları bir araya getiriyor.

foto kitap:Görüntüler evreni

Birçok fotoğrafçı, bugün büyük bir toplumsal gözetim altında bulunduğumuzu ve bunu gerçekleştiren devlet otoritesine ve tekellere kamerasıyla sürekli şekilde malzeme taşıdığının ayırdında değildir. Üstelik otoritenin toplumu gözlem altında tuttuğunu dikkate almadan fotoğrafı, başkalarını gözetlemenin bir aracı olarak kullanmaktan da sakınmıyor. İşte bu çerçeveden bakıldığında, günümüzde bir kameraya sahip olmak demek, siyasi otoritelerin ve fotoğraf tekellerinin gerçeklik üreten bir fotoğrafçıya sahip olması demektir. Dahası yaratılan bağımlılık ile, fotoğrafın aslında tekeller tarafından yönetilen ya da yönlendirilen evrensel bir oyun olduğunu ortaya koymaktadır. Elbette fotoğraf gerçeği hem kaydeder, hem de onu temsil etmeye soyunur. Aynı zamanda gerçekle hiçbir ilişkisinin bulunmadığını da ortaya koymaktan geri durmaz. Bu çerçeveden değerlendirdiğimizde, gerçeği değiştirme veya provake etmede, fotoğrafçı gibi maharetli bir varlık yoktur. Çünkü fotoğraf gerçeği hem barındırdığı, hem de hiç barınmadığı için, bir sanat olarak fotoğrafçıyı güvenilmez yapmıştır. Görüntüler Evreni, görüntüleri oluşturan maddi ve manevi tüm oluşumları ele alarak, görüntülerin dışsal ve varlıksal özelliklerini ortaya koymayı esas almıştır. Gerçek ve algılanarak dönüştürülmüş gerçekliğin görüntüsünde karşılık bulan anlama bir açıklık sağlamayı hedeflemiştir..

Foto Kitap:Öteki Yüz

Fotoğraf sanatı alanındaki eserleri ve kurumsal çalışmalarıyla tanınan Çerkes Karadağ, bu kitapta bilim ve sanat dünyasından portrelerin yanı sıra, onlarla olan dostluklarını da fotoğrafçı gözüyle ele alıyor.

Çerkes Karadağ, edebiyatçı yanını sanat dünyasına ilişkin tanıklıklarıyla buluşturmakta, kamera arkasının kazandırdığı sezgi ve gözlem ustalığını portre yazılarıyla pekiştirmektedir. Fotoğraflarında olduğu gibi yazılarında da, izlenimlerini duru ve saf bir dille bize aktarmakta, tanıklıklarını farklı bir kulvar çizerek edebiyatla yoğurmaktadır.

Foto Kitap: Fotoğrafın Yüzyılı

Fotoğrafı bir anlamda hem 19.yy’ın bir sözcüsü, hem de günümüzde popüler kültürün bir suç ortağı veya işbirlikçisi gibi görebiliriz. Nitekim görüntüler 19.yy boyunca toplumların gerçeklik, huzur ve refah mücadelesine eşlik ederken, bir yönüyle düşünsel aydınlanmanın, sosyalleşme ve demokrasi kültürünün benimsenmesinde de etkin bir rol üstlenmiştir. Keşfedildiği dönemde görüntülerin güvenilir bir kanıt yarattığına, dahası kesinleştiren ve ikna eden bir nesnellik sergilediğine inanılıyordu. Bu bakımdan fotoğrafların kaynaklık ettiği yeni görme biçimi radikal, devrimci ve modernist bir gerçeklik anlayışını yaygınlaştırarak, 19.yy’da sanat ve politika ve özgünlükle özgürlük arasında güçlü köprüler kuran bir özgüven patlamasına yol açmıştır. Bugün fotoğrafın bir tekno estetiğe, yani tekniğe mahkum ortalama bir estetik bakışın egemen olduğu, yaygın beğeniye dayanak yapılan bir eğilime doğru hızla itildiğine tanık oluyoruz. Fotoğrafçıyı yaratıcı özgüvenden kopararak teknik ve sanal bilimciliğe göbekten bağlı uygulayıcı haline getiren bu tarz bir estetik dayatmacılığı iyi anlamamız lazımdır. Tekno estetiğin bu boyutuyla yaratıcılığa, sanatsal dile, görme biçimimize ve ayrıştırıcı bir bakış açısına katkıda mı bulunacağı, yoksa fotoğrafa egemen kılınan ve ışıltılı illüzyon yaratan görselliğini mi öne çıkaracağını yeniden sorgulamakta yarar vardır.

Foto Kitap:Fotoğraf Altyazıları

Günlük hayatımızı yoğun ve yaygın biçimde işgal eden imgeler ile bu imgeler bütünlüğünü oluşturan fotoğrafların başdöndürücü bir hızla gelişen bilgisayar olanaklarıyla buluşması, deyim yerindeyse denetimsiz bir "görüntü imparatorluğu"nun oluşmasına zemin hazırlamıştır. Ortaya çıkış hedefi "gerçeği resmetmek" olan fotoğraf, kendi tarihsel sürecinde gerçeğe dokunarak zamanı anlaşılır bir olgu haline getirmekle kalmamış, ışığın büyülü dilini, tarihin görsel kayıtlarını ve aynı zamanda yaygın bir anı denizi yaratarak insanların bireysel gerçekliğine de ayna tutmuştur.


Her fotoğrafın, fotoğrafçının iktidarını tesis ettiğini unutmamak gerekir. Fotoğrafın, fotoğrafçının gerçekle olan yakınlığı, seçimi ve kararlaştırmasının görsel bir karşılığı olduğunu da... Hiçbir amacı bulunmasa da, özü itibarıyla fotoğrafçı daima bize bir öykü anlatır. Görünenlerden tasarımlar yapar, gerekli gördüklerini seçip ayıklar ve fikirleriyle buluşan bir sonucu ortaya koyar.

Anafod Sergisi Cemal Reşit Rey Sergi Salonunda

Anafod üyelerinin 2015 - 2016 yılı fotoğraf birikimlerinden oluşan, sezon sergisi, sanat fotoğrafçısı ve yazar, Çerkes Karadağ'ın küratörlüğü ve özel seçkisinden oluşan kişisel sergisi ile birlikte,Cemal Reşit Rey sergi salonunda görülebilir.

Çerkes Karadağ:Fotoğraf Nedir?

Bugün fotoğrafın günlük yaşam içinde ne kadar farklı amaçlar için kullanıldığını söylemeye gerek bile yoktur. Görüntülerin yaşamın her alanına girmiş olması, beraberinde aynı oranda fotoğraf çekenlerin sayısının arttırmasını da getirmiştir. Nitekim günümüzde görsel imgelere duyulan gereksinim, bir gereksinmeden çok bizi göstergelerin hakim olduğu bir düzene doğru taşımaya başlamıştır. Kameralar düşünen, tasarlayan ve kaydeden fotoğrafçı gözün yardımcısı olacağına, kayıt ve gözaltını meşrulaştıran bir suç aygıtına dönüşmüş gibidir. Elbette fotoğraflar, fotoğrafçının iktidarını simgeleyen acıtıcı birer materyal olarak iş görüyorlar. Hiçbir fotoğraf kontrol dışı ve kendiliğinden oluşturulan bir tıpkıbasım olmadığı için, görüntüleri fotoğrafçının izini taşıyan ve kamera gözüne maruz kalmış gerçekliğin optik bir sureti olarak görebiliriz. Fotoğrafların anımsattığını, hatta durmadan ve sürekli biçimde anımsattığını unutmamak gerekir. Bu nedenle fotoğrafları izlerken hem mevcut olguları kavramaya, hem de çağrıştırdığı yaşantıları anımsamaya çalışırız. Fotoğraflar sonsuz sayıdaki nesneyi bir arada barındırdığından, görüntüde seçilen herhangi bir nesne, açıkçası farkındalık yaratarak görüntüde yer almış bir nesnedir. Başka bir tanımlamayla fotoğrafçının ilgi alanına giren veya önemsenerek görüntüye taşınan görsel her unsur, öteki nesnelerden daha önemli kabul edilerek kutsanmıştır. 

Çerkes Karadağ:Kamera Bakışı

Fotoğrafı bir anlamda hem 19.yy'ın bir sözcüsü, hem de günümüzde popüler kültürün bir suç ortağı veya işbirlikçisi gibi görebiliriz. Nitekim görüntüler 19.yy boyunca toplumların gerçeklik, huzur ve refah mücadelesine eşlik ederken, bir yönüyle düşünsel aydınlanmanın, sosyalleşme ve demokrasi kültürünün benimsenmesinde de etkin bir rol üstlenmiştir. Keşfedildiği dönemde görüntülerin güvenilir bir kanıt yarattığına, dahası kesinleştiren ve ikna eden bir nesnellik sergilediğine inanılıyordu. Bu bakımdan fotoğrafların kaynaklık ettiği yeni görme biçimi radikal, devrimci ve modernist bir gerçeklik anlayışını yaygınlaştırarak, 19.yy'da sanat ve politika ve özgünlükle özgürlük arasında güçlü köprüler kuran bir özgüven patlamasına yol açmıştır. Bugün fotoğrafın bir tekno estetiğe, yani tekniğe mahkum ortalama bir estetik bakışın egemen olduğu, yaygın beğeniye dayanak yapılan bir eğilime doğru hızla itildiğine tanık oluyoruz. Fotoğrafçıyı yaratıcı özgüvenden kopararak teknik ve sanal bilimciliğe göbekten bağlı uygulayıcı haline getiren bu tarz bir estetik dayatmacılığı iyi anlamamız lazımdır. Tekno estetiğin bu boyutuyla yaratıcılığa, sanatsal dile, görme biçimimize ve ayrıştırıcı bir bakış açısına katkıda mı bulunacağı, yoksa fotoğrafa egemen kılınan ve ışıltılı illüzyon yaratan görselliğini mi öne çıkaracağını yeniden sorgulamakta yarar vardır.