Kamil Fırat’ın Millî Reasürans Sanat Galerisi için hazırladığı “Atlar & Kentler” adlı sergisi 3 Mayıs-10 Haziran 2017 tarihleri arasında görülebilir.Kamil Fırat’ın on beş yılı aşkın süredir üzerinde çalıştığı “Atlar & Kentler”, sergide Ege ve Akdeniz coğrafyasında farklı uygarlıkların kurduğu kentler ve o kentlere ait at imgesinin tanıklıkları üzerinden oluşturduğu metin ve fotoğrafları sergi süresince izlenebilir.
Ege ve Akdeniz coğrafyasındaki uygarlıklara ait kentler ve o kentlere ait “At” imgelerinin izini süren Kamil Fırat’ın, bir kısmı müzelerde, bir kısmı ise çalınıp saklandıkları karanlık dehlizlerde, birbirinden koparılmış parçaları bir araya getirdiği kapsamlı foto-metin çalışması aslında o kentlerin hikâyelerini anlatmayı başarıyor.
Bu coğrafyada hüküm süren tüm medeniyetlerin ortak paydası olan “At” üzerine çalışmanın, uygarlık serüveni üzerine düşünmek olduğunu belirten Kamil Fırat, yaklaşımını “İnsanın yarattığı uygarlıkların, en büyük tanığı da “At”tır. Hayat ona, insanın yaptıklarına “tanıklık” görevini vermiştir. Atlar bazen; mermere işlenmiş devasa bazen de küçücük bir heykel, bazen; pişmiş toprak heykelcik, bazen; bir lahit yüzeyindeki rölyef, bazen; bir tapınağın dört bir tarafını kuşatan alın betimlemesinde, bazen bir paranın üzerinde, bazen bir yağ kandilinde, bazen bir freskte, bazen bir vazo üstü resminde, bazen de; gerçek bir kafatası olarak, kentlere ve insanlara tanıklık etmişler. Binlerce yılın insanlık serüvenine tanıklık eden atlar, insan tarafından bugünlere taşınan “sanat yapıtları”na dönüştürülmüşler” şeklinde açıklıyor.
Bir “uygarlık kütlesi” Anadolu coğrafyası karşısında, hayranlık duyan ve ondan etkilenen her insanın, bu zenginliği fakirleştirme çabasına ortak olmamak için, herkesin kendi payına bir şeyler yapması gerektiğini düşünen Kamil Fırat, “O kentler ki; sokaklarında kent aidiyetlerinin tutkuyla yaşandığı ve en güzeli; aradan binlerce yıl geçmiş olmasına karşın, insanlık adına birikmiş olanlarının ipuçları, “kendilerine” terkedilmiş olan bu kentlerde “görmek isteyenin gördüğü” büyüyü koruyor. O günlerden arda kalan en küçük parça bile, içinde bilgi ve daha da önemlisi, o günün duygusunu bugüne taşıyor...” görüşünü dile getiriyor.
