Foto Gaste

Gezi her bir sesin çok önemli olduğunu ve iyi insanların da kazanabileceğini gösterdi. Benim için Gezi Parkı hareketinin temeli bu. 31 Mayıs gecesi, büyük bir karmaşa olduğunu ve polislerin insanları Taksim'den çıkarmaya çalıştığını öğrendim. Bunun üzerine, fotoğraf makinamı alıp sokağa çıktım. Harbiye'den Taksim'e ulaşmaya çalıştığımda gördüm ki, manzara Francis Ford Coppola'nın 'Kıyamet' filmi gibi. Etraftaki yoğun gazı, öbek öbek polisleri aşarak Taksim'de göstericilerin yanına ulaştım ve gördüklerimi fotoğraflamaya başladım. Sonrasında Taksim'den Beşiktaş Akaretler'e harekete geçildi. Bu kez kendimi Akaretler'de, barikata çok yakın bir noktada buldum. Anlayacağınız Gezi Direnişi'nde ilk günden itibaren barikatlarda fotoğraf çekmeye başladım ve hiç geri çekilmedim. Barikatta duran çocuklara çok büyük saygı duydum, zira onlar çok zor şartlar altında direnirken, ben günün sonunda bir şekilde kendimi kurtarabiliyordum.  Olaylar patlak verdik...

31 Mayıs 2013 akşamı, Gezi Parkı'nı savunmak ve polis şiddetine karşı durmak için yüz binlerce insan Taksim Meydanı'na akın etti. Hiçbiri de Türkiye'nin toplumsal ve siyasal hayatını dönüştürmek üzere yola çıktıklarını bilmiyordu. Her toplumsal olayda olduğu gibi, Gezi Direnişi de sonu kestirilemeyen, karmaşık ve dinamik bir süreç sundu önümüze. Gezi süreciyle başlayan bu hazır reçetelere dayanmayan, tecrübe edildikçe geliştirilen yeni bir siyaset ve toplum oluşturma arayışı hâlen devam etmekte. İşte Gezi sürecinin farklı anlarını fotoğraflarla belgeleyen bu kitabın önemi de burada ortaya çıkmakta. Çünkü bu arayış boyunca Gezi sürecinin bizlere sunduğu umudu ve imkanları tekrar tekrar hatırlamakta fayda var.