Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hürve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim...
Nazım Hikmet
Yirminci yüzyılın insanı özgür mü gerçekten?
Yüzyıllardır verilen savaşım, insanoğlunu alabildiğine özgür kılmak için sürdürülegelmiyor mu?
Öyleyse, insanın olabildiğine özgür olması gerekir. Oysa özgürleşmek için yaptıklarına, yarattıklarına tutsak olmuş durumda. Koyduğu kuralların tutsağı...
Kentlerde yaşayan, kentlileşen insan kurtarabiliyor mu kendini kentsel yaşamın yapay sınırlamaları, kuralları, gereksiz baskılarından?... Hiçbirimizin günlük, yerine getirilmesi gerekli tekdüze işlerden ötürü doğayla kucaklaşmak, doğa güzellikleriyle bütünleşmek, doğal güzellikleri doyasıya algılamak için bile zamanı yok. İbrahim DEMİREL, insanın doğaya karşı tarih boyunca veregeldiği savaşımdan 'utku'yla çıkmış sayılmasına karşın özgürleşmeyip tutsaklığını pekiştirdiğini anımsatmak istemiş olmalı. İnsana yenik düştüğü varsayılan doğanın "Yalnız Ama Özgür"lüğünü koruduğunu sergiliyor.
Kalabalıkların içinde, kabalık mı kalabalık kentlerde yaşayan insan ise, hem yalnız, hem de özgür değil.
İbrahim DEMİREL, bir çok önemli 'çelişki'yi sanatçı inceliğiyle vurguluyor fotoğraflarında.
Önder ŞENYAPILI
Dibeklihan Kültür ve Sanat Köyü Nedim Günsur Sokağı
Yakaköy Çilek Caddesi No.46/2 Ortakent, Bodrum / Muğla
Kaynak:http://ankarakultursanat.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder